- hündürboylu
- прил. рослый, высокорослый, высокого роста. Hündürboylu atletlər рослые атлеты, hündürboylu qız девушка высокого роста
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
hündürboylu
Смотреть что такое "hündürboylu" в других словарях:
sənubərqədd — ə. sənubər kimi gözəl və hündürboylu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sərv — f. cənubda bitən həmişəyaşıl hündürboylu ağac. Sərvi azad azad sərv; sərvi xüram nazlı sərv; sərvi qədd bax: sərvqəd(d); sərvi naz bax: sərvnaz; sərvi nihal cavan sərv; sərvi rə’na gözəl sərv; sərvi səhi sərv kimi sərrast, boy buxunlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağüzlü — sif. Üzünün dərisi ağ olan. Olya hündürboylu, uzunsaçlı, ağüzlü, xumargözlü və dolu bədənli bir qız idi. İ. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arğaz — sif. məh. Nə kök, nə arıq. Bu dərviş ucaboylu, arğaz, uzunsaçlı və saqqallıydı. A. D.. Bu danışığa qulaq asan hündürboylu arğaz kişi <Alo ilə Qəmərin> söhbətinə qarışdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalpapaq(lı) — sif. Başında çalrəngli papaq olan, başına çalpapaq qoymuş. Maarif şöbəsi müdiri çalpapaq, hündürboylu, qaraüzlü birisi idi. T. Ş. S.. Yapıncıya bürünmüş çalpapaq adamın bu sözlərini eşidib, Həmzə başını qaldırmağa məcbur oldu. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolğun — sif. 1. Orta dərəcədə kök, dolu, ətli canlı. Dolğun yanaq. – . . Şərəf . . qələmə ağaclar kimi şax və nazik bədənli Şirzadı, . . dolğun, qarayağız Qızyetəri içəri buraxdı. M. İ.. Katib dolğun, sarısaçlı, ortaboylu bir qız idi. Ə. Vəl.. Batalyon… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hündürboy(lu) — sif. Boyu hündür olan; ucaboy(lu), boylu buxunlu. Hündürboy(lu) gənc. – Minayə hündürboylu, qarayanız, incə bir arvaddı. Ə. Ə.. . . Kərimov əlli yaşlarında, gözəlsifətli, hündürboy bir kişi idi. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
